Rynki wierzą w miękkie lądowanie i adekwatne działania banków centralnych

Wakacje okazały się miesiącem miodowym dla rynków finansowych. Obserwowaliśmy zarówno wzrosty indeksów giełdowych, jak i spadki rentowności obligacji. Na rynkach dominował pogląd, że globalna gospodarka uniknie głębokiej recesji, a banki centralne, wczytując się w szczegóły odczytów inflacyjnych, będą mogły szybciej zakończyć proces zacieśnienia monetarnego. Wspomniane przez nas sygnały to przede wszystkim wygasanie popytowych impulsów inflacyjnych. Z wielkiej inflacyjnej fali zostały w zasadzie tylko, a może aż, wzrosty cen energii w Europie, których echo możemy jednak widzieć jeszcze przez jakiś czas w odczytach inflacji bazowej. Powyższe tendencje są obecne również w polskich danych. W tym tygodniu odnotowaliśmy pierwszy spadek tzw. inflacji superbazowej, co byłoby spójne z wejściem wskaźnika CPI w malowniczo ochrzczony okres płaskowyżu.

Zjawiska sugerujące scenariusz miękkiego lądowania w gospodarkach rozwiniętych to przede wszystkim olbrzymia odporność popytu konsumpcyjnego, który pomimo dwucyfrowej nierzadko inflacji osłabł, ale się nie załamał. Sektor przedsiębiorstw pomimo nienajlepszych, a często po prostu niejasnych perspektyw popytu kontynuował proces zatrudniania, co dobitnie widać w danych amerykańskich. Polskie dane o zatrudnieniu też zdaja się nie umykać tej globalnej tendencji.

Czynnikiem mogącym, choć nierównomiernie w skali globalnej, przyczynić się do odciążenia gospodarstw domowych mogą być ceny surowców, które za sprawą już zrealizowanego scenariusza pogorszenia popytu z Chin notują wyraźne spadki. Czynnik ten będzie miał prawdopodobnie większe znaczenia dla Stanów Zjednoczonych (i tamtejszego konsumenta) niż dla Europy, która ciągle mierzy się z widmem zatrzymania dopływu rosyjskiego gazu i słabszymi perspektywami dla wzrostu (patrz indeksy PMI). Rynki powinny zatem w większym stopniu odzwierciedlać tę rotację we wzroście i większą uwagę przyłożyć do odmiennych perspektyw dla polityki pieniężnej. Czynnikiem wspierającym wreszcie globalny wzrost może być również scenariusz post-covidowego ożywienia w chińskiej gospodarce, które pomimo obecnych problemów z ograniczeniem epidemii w Państwie Środka jawi się jako bardzo prawdopodobne.

Wakacje jednak skończą się za dwa tygodnie, a rynki będą musiały stawić czoła twardej rzeczywistości. Kombinacja gwałtownie zacieśniającego się rynku pracy, jedynie przejściowego ochłodzenia koniunktury i ciągle podwyższonych poziomów inflacji powoduje, że banki centralne po chwili zawahania powrócą do cyklu podwyżek stóp. Napływające z USA dane sugerują, że nie można liczyć na wyraźną zmianę retoryki FOMC, czy tez nakreślenie bardziej łagodnego podejścia przez J. Powella podczas dorocznej konferencji w Jackson Hole. Fed prawdopodobnie na kolejnym posiedzeniu podwyższy stopy o 75 pb. Sygnały z EBC i obawy co do dalszego wzrostu inflacji prawdopodobnie skłonią to gremium do kolejnej 50 pb podwyżki stóp.

Trudno nie odnieść wrażenia, że w takim otoczeniu (oczekiwane miękkie lądowanie i adekwatnej do sytuacji na rynku pracy reakcji banków centralnych), a więc przy wzroście rynkowych realnych stóp procentowych i umocnieniu dolara aktywa krajów rozwijających mogą znaleźć się pod presją. Wracają stare korelacje (dolar - PLN, PLN - rentowności POLGBs) i stare „bety” na polskich aktywach.

• Tydzień zaczynamy od publikacji polskich danych o produkcji budowlano-montażowej oraz koniunktury GUS.
• We wtorek poznamy wstępne odczyty indeksów PMI w usługach w krajach rozwiniętych.
• W środę dane o polskiej stopie bezrobocia i zamówieniach na dobra trwałe w USA.
• W czwartek rozpocznie się sympozjum w Jackson Hole oraz opublikowane zostaną kolejne szacunki amerykańskiego PKB za II kw. Prawdy o tendencjach na rynku pracy będziemy natomiast usiłowali dociec z danych o nowych bezrobotnych. Opublikowane zostaną również minutes z lipcowego posiedzenia polskiej RPP.
• Wreszcie, w piątek poznamy raport na temat wydatków Amerykanów oraz wskaźniki oczekiwań inflacyjnych publikowane przez U. Michigan. Oczekiwany jest spadek miar krótkookresowych i wzrost długookresowych.

.

Źródło: Bank Pekao SA

22.08.2022

Tagi: gospodarka, rynki finansowe, obligacje